در سال 1311 جمعی از فعالین حوزه حمل و نقل کوشیدند تا انجمنی برای هماهنگی امور و نرخگذاری تاسیس و اعضا را ملزم به رعایت بندهای انجمن نمایند. با توجه به نبود انجمن مشابه این کار تا سال 1331 به طول انجامید و سپس تا سال 1367 امور حمل و نقل کشور به کانون یا انجمن حمل و نقل کشوری منوط گردید. در سال 67 با ایجاد وزارت راه و ترابری و وجود مغایرت با اهداف وزارتخانه ، کانون ملغی گردید و تا سال 1371 انجمن یا کانون حمل و نقل تاثیرگذاری در کشور وجود نداشت. افزایش هزینه ها و عدم هماهنگی وزارت خانه با رانندگان موجب گردید افراد قدیمی و شرکتهای راننده دار اقدام به توجیه دولت برای تاسیس انجمن ، اتحادیه و کانون های حمل و نقل نماید و علاوه بر تهران استانهای ترانزیت محور نیز دارای انجمن استانی و سپس زیر نظر کانون های مشترک قرار گیرند.
انجمن نهایت در سال 1378 دوباره با اهداف جدید و مطابق قانون تاسیس گردید تا بتواند به عنوان کانون شرکت های حمل و نقل کالای کشوری در مورد حمایت از رانندگان و دارندگان کامیون و نرخگذاری عادلانه و همچنین پیگری امور:
_ بیمه مسئولیت کالا
_ بیمه رانندگان
_ نرخهای کارمزد
_ مالیات رانندگان کامیون
_ بروزرسانی بارنامه ها
_ حضور در کمیسیون ها و جلسات مربوط به حمل و نقل
_ بروزرسانی اطلاعات حمل و نقل و جاده ای
_ آموزش رانندگان
_ پیگیری مشکلات سراسری رانندگان
و دیگر امور مربوط به حوزه حمل و نقل اظهار نظر نماید و حامی صنف حمل و نقل کشور در جلسات دولتی باشد.
